Robben Island en studieeee!

Ja ja, ik ben ook écht aan het studeren hier. En niet zo'n beetje ook. Het blijkt best veel werk te zijn om drie reguliere vakken en een internationaal vak te doen. En dan besluiten ze ook nog eens om alle toetsen en opdrachten in één week te stoppen, deze week dus! Ik heb me al een week lang opgesloten in mijn kamer en dat zal ook nog wel even duren. Vanochtend heb ik mijn eerste toets gehad. Die ging denk ik wel redelijk. Hopelijk gaat de rest ook prima, maar daar heb ik nog geen 100% vertrouwen in... Even doorleren dus. Volgende week zal het ook nog hard werken zijn met opdrachten. Daarnaast zal ik ook nog wat moeten voorbereiden voor de trip naar Namibië van 5 tot 14 september, wat natuurlijk heel vervelend is ;).

Met deze 'toetsweek' had ik geen rekening gehouden toen ik een kaartje naar Robben eiland kocht voor afgelopen zaterdag. Maar ontspanning kan natuurlijk ook geen kwaad tussen het leren door :). Het was nog best een lange reis om in Robben eiland te komen (bus en boot) maar het was heel interessant! Na de mooie boottocht kregen we eerst een rondleiding in een bus over het eiland en daarna in de zwaarst beveiligde gevangenis op het eiland. Jammer genoeg had de vrouw in de bus zo'n zwaar accent in de microfoon dat ik bijna niet begreep wat ze vertelde... De rondleiding in de gevangenis was wel indrukwekkend. Deze kregen we van een ex-politieke gevangene die zelf op het eiland had gezeten. Dat geeft toch een heel ander gevoel dan als je het van iemand anders hoort. Hij vertelde over hoe het er daar aan toe ging: over de slechte levensomstandigheden, de martelingen, het racisme (afhankelijk van hoe donker je was), de vernederingen en de (slaven)arbeid die ze moesten verrichten. Maar hij vertelde ook vol trots over zijn land waar het nu zo veel beter gaat: dat iedereen nu je buurman zou kunnen zijn, dat je nu als zwarte ook in een nationaal team kon komen (en dat Zuid-Afrika in elke sport de beste is ;)), de gelijke kansen en natuurlijk over Mandela. Die apartheid is wel een gek iets. Het klopt dat het niet meer echt zichtbaar is met bijvoorbeeld bordjes voor blanken, en dat iedereen in principe gelijke kansen heeft. Maar het is nog wel zichtbaar, zeker als je kijkt naar wie welke banen doen en wie er op straat lopen te bedelen. Ik denk dat nu het milieu waarin je geboren wordt grotendeels bepaald wat je kansen zullen zijn... Op de universiteit zie ik trouwens helemaal geen racisme. Op Robben eiland liet de gids ons natuurlijk ook nog Mandela's cel zien, die echt piepklein was! Al met al was het heel indrukwekkend. Op de terugweg heb ik een glimp opgevangen van de zeeleeuwen die lagen te luieren op de rotsen, en meerdere pinguïns die lagen te dobberen in het water. Ik heb nog gezocht naar dolfijnen, maar die lieten zich helaas niet zien.